Ja, eindelijk. En nu moet het gras gaan groeien. Dan kunnen de koeien weer lekker naar buiten. Ze staan al sinds eind oktober op stal. En, ook al hebben we pas de roosters opgeruwd (zie topsnelheid) buiten lopen is toch het beste.
Maar nu het gras groeien he. Stijgt de themperatuur boven de 10 graden, dan gaat het gebeuren: graswortels ontwaken en gaan op zoek naar voedingsstoffen.
En daar komt de boer op z’n trekker met de mestinjecteur vol met lekkers. De graszode wordt secuur voorzien van de nodige voedingsstoffen. Alle weien, en die liggen rondom onze boerderij, komen aan de beurt.
Het bemesten gaat in banen, de "vooreinden" van de percelen als laatste. De boer probeert te voorkomen dat de graszode door de banden wordt beschadigd. Op een beschadigde zode groeit het gras slecht. En op open plekken krijgt onkruidzaad meer kans om te groeien. Door het natte weer van de afgelopen tijd rijd je al snel "sporen" in het gras. En het herstel daarvan duurt lang.
Ieder perceel krijgt een portie. Het zonnetje erbij, en groeien maar. Gelukkig waait het ook heel hard. Dan waait het begeleidende luchtje ook snel weg…..