..
Het gras groeit in de late herfst en winter niet meer…buiten in de weide grazen is nu niet meer bij….
In het voorjaar, zodra het gras begint te groeien maaien we het af, en krijgen onze koeien op stal een verse portie gras geserveerd. Het gras wat er in de loop van de lente/zomer/najaar “teveel” groeit oogsten we en kuilen we in.
Inkuilen is een manier om het gras te conserveren (bewaren) voor een langere tijd. Vroeger werd er een gat (kuil) in de grond gemaakt waar het gras/mais/voederbieten dan in werd bewaard met een laag hooi en zand. Inkuilen dus.
De naam gebruiken we nog steeds maar we maken geen gat meer in de grond. Tegenwoordig beschikken we over betere landbouwmachines om het klusje te klaren.
We hebben een sleufsilo: een betonnen vloer met aan 2 kanten een muur van 1 a 1,5 meter hoog. Met een opraapwagen wordt het gemaaide en gedroogde gras, dat in dijkjes in de wei ligt opgeladen en in de sleufsilo gelost.
Met een zware shovel wordt het gras op een berg geschept en goed vast gereden. Over de grasbult spannen we plastiek en daarover komt een laagje zand. Zo kan er geen zuurstof meer bij het gras komen. Nu gaat het gras verzuren, een chemisch proces dat ongeveer 3 weken in beslag neemt. Het slagen van dat verzuringsproces is afhankelijk van de temperatuur, de hoeveelheid suikers en vocht in het gras. Als het goed gaat hebben we een mooie graskuil waar we de koeien in de winter van kunnen voeren. Als het niet zo goed gelukt is (bijvoorbeeld omdat er een bui regen over het gemaaide gras is gevallen of we de kuil niet secuur genoeg hebben dichtgemaakt of een zwerm kraaien heeft gaatjes in het plastiek gepikt, of de zon maar beperkt heeft geschenen op het gewas) dan ruikt het kuilvoer niet zo lekker en moeten we bijsturen met gerstestro in het rantsoen. Maar gelukkig gaat het meestal goed.
Maar onze koeien in de stal, ondertussen krijgen ze een uitgekiend rantsoen te eten, van het kuilgras dat we afgelopen zomer hebben geoogst. Met gehakselde mais erbij, geplette tarwe (ziet er uit als muesli), tarwemeel (stuift flink als het waait), graszaadhooi (grasstengels die zijn overgebleven nadat het graszaad gewonnen is) en aardappelvezels of bierborstel of gewone piepers. Dat ligt aan de prijs van het bijproduct en aan het seizoen wat we erbij voeren. De koeien hebben er geen probleem mee, ze eten wat de pot schaft. Al hebben ze een voorkeur voor een lekker aardappeltje (mét schil)
Vermeulen Melkvee - Sint Hubert 